μεγαλοφυΐα naturae eminentia, praestantia, magnanimitas. որ եւ ասի ՄԵԾԱԲՈՒՍՈՒԹԻՒՆ. Մեծութիւն բնութեան. մեծաբունն՝ մեծաբոյսն գոլ. մեծն լինել ի բնէ. մեծանձնութիւն, եւ ընդաբոյս գերազանցութիւն. ազնուականութիւն. լաւութիւն.
Իբրու փոքր եւ անարժան մարդոյն մեծաբնութեան։ Վասն գերազանցութեան եւ մեծաբնութեան. (Նիւս. կազմ.։ Կիւրղ. գանձ.։)
Կամ իբր ա. Մեծաբուն. մեծաբարոյ.
Պղատոնի իմաստասիրի լուեալ, եթէ մեծաբնութիւն է դիոնեսիոս սիկիլացւոց բռնաւորն, նաւարկեաց առ նա. (Նոննոս.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մեծաբնութիւն | մեծաբնութիւնք |
accusatif | մեծաբնութիւն | մեծաբնութիւնս |
génitif | մեծաբնութեան | մեծաբնութեանց |
locatif | մեծաբնութեան | մեծաբնութիւնս |
datif | մեծաբնութեան | մեծաբնութեանց |
ablatif | մեծաբնութենէ | մեծաբնութեանց |
instrumental | մեծաբնութեամբ | մեծաբնութեամբք |